είναι η σπασμένη φωνή της μητέρας που μιλάει
κι ύστερα ξεσπάει σε βουβό κλάμα.
Κι όλο κοιτάει με λαχτάρα
κσι ρωτάει ξανά και ξανά:
"μου χαμογέλασε κι έσφιξε τα μάτια του, είναι καλό αυτο;"
Ποιός ορίζει τηγραμμή που φεύγει η ζωή κι έρχεται ο θάνατος
πέρα απ'τον Θεό;
Η μαγνητική εγκεφάλου είναι απογοητευτική
όμως
μόνο ο Θεός έχει το δικαίωμα να πάρει το παιδί απ'την αγκαλιά της μάνας.
Κανείς άλλος.
Όταν ήμουν φοιτήτρια στην Ιατρική μας είχαν μάθει πως η ισοηλεκτρική γραμμή στο Ηλεκτροεγκεφαλογράφημα είναι η ένδειξη του εγκεφαλικού θανάτου που δηλώνει πως ήρθε το τέλος και πρέπει να αποσυνδεθεί απο τα μηχανήματα ο άνθρωπος και να αφεθεί να σβήσει.
Τώρα πια δεν ξέρω αν ισχύει τόσο απόλυτα αυτό.
Είναι βέβαια και απαραίτητο ώστε να ληφθουν ζωντανά ακόμα όργανα,ιδιαίτερα απο νεαρά άτομα που θα δωρηθούν για μεταμοσχεύσεις και να σωθούν άλλοι άνθρωποι,νέοι κι αυτοί, καταδικασμένοι να πεθάνουν.
Κι η αλήθεια είναι οτί δε μιλάμε για ποιότητα ζωής όσο επιβιώνει ένα άτομο χωρις αυναίσθηση και συνείδηση,χωρις επικοινωνία.Ούτε για τον ασθενή και πολύ περισσότερο ούτε για τους δικούς του ανθρώπους,ειδικά τη μητέρα.
Όμως,αν πιστεύεις στα θαύματα δεν αποκλείεται τίποτα.Κι έχουν υπάρξει ,απειροελάχιστες μεν αλλα έχουν υπάρξει,περιπτώσεις που άνθρωποι ξύπνησαν μετά απο 10 χρόνια,μετά απο 30 χρονια.
Αυτή τη στιγμή η απόφαση είναι στα χέρια του συγγενούς κι αυτό είναι το σωστό αφού μόνο ο κάθε άνθρωπος χωριστά ξέρει τί αντέχει να κάνει νοιώθωντας οτι εχει κάνει και το σωστό για τον άνθρωπό του,για την ζωή του και την ηρεμία της ψυχής του.
Η δουλειά του γιατρού είναι να στηρίξει τον συγγενή στην όποια απόφασή του.